عاشقانه -عارفانه

خداوند پیروی از ما را برای انتظام امر امت و امامت و پیشوایی ما را برای صیانت از آفت پراکندگی و تفرقه واجب نمود .... حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها- الاحتجاج ، ج 1 ، ص134

 

خدا کیه؟  کجاست ؟

خدا اون  مردی است که به کودک خردسال کمک می کنه از خیابون رد شه !

خدا اون مادری که واسه خوشحالیه بچه هاش دست به هر کاری بزنه !

خدا اون کسی که وقتی خیلی ناراحتی لبخند رو مهمون لبات می کنه !

خدا اون فردیه که تو اوج بی پولی ، بدهی اش را به حسابت واریز کنه !

خدا اون دختریه که برای اعتقادش از خیلی چیزای رنگارنگ می گذره !

و خدا همین جاست مگه نمی گیم خدا مهربونه پس چه جوری می شه روح خدا در افراد بالا دمیده نشده باشد ... ذات این افراد خدایی ست چون برای تنها معبودی که همه مون واقعاً دوستش داریم زندگی می کنند ! و خدا یکی است ... آن یگانه ای که همه جاست اما به جز دیده ی دل نمی توان او را دید ... به همه کمک می کنه اما نه به ظاهر چون واقعاً  کسی رو که کمک می کنه دوست داره !!!

چگونه خدایی زندگی کنیم؟

برای رسیدن به این سؤال که سخت هم نیست کمی تأمل کن... خیلی خب خودم می گم برای رسیدن به هدف رسالت یعنی خدایی بودن یه دله صاف و پاک نیازه که نسیه هم نباشه( یعنی همیشه پا حرفش وایسته) بعدش حرکت و خواستن تو مهمترین اساس بشمار می ره وقتی هرکاری رو با هدف رضای خدا انجام می دی وقتی اونقدر خدا رو دوست داره که حاضری بخاطرش قید یه کارایی رو که بعدا می فهمی به ضررت هم بوده ،  بزنی ! به هرکسی نه برای نفع خودت بلکه خوشحالی خدا و بنده اش کمک بکنی ... همه رو به خاطر تنها معبود ببخشی . اونوقته که حس  می کنی همه ی وجودت مال خداست و خدایی می شه ... دیگه بهونه ای واسه خودت بودن نداری

علاقمند بودن و دوست داشتن کسی بسیار مهم تر از آن است که ما عاشق آن فرد باشیم

 

مواظب قلبتون باشید به هرکسی نسپاریدش چون لیاقت ها رو باید شناخت ....

بعضی چیزا بی معنی بودنشون قشنگه

 

 

 

 

 

حجاب

مقدمه

حجاب در لغت به معنای : حایل شدن ‍، پوشاندن ، مانع شدن است  الحجاب مفرد کلمة حجب به معنای : پرده ، پوشش ، لباس ، پارچه وهر چیزی که چیز دیگر را بپوشاند یا هر مانع وحایل وفاصله میان دو یا چند چیز  

حال که به معنای لغوی حجاب پی بردیم ، معلوم می شود که حجاب مصونیت واطمینان بخش است نه محــدودیت آور! چرا که گوهر وجودی انسان ارزشمندترین و گرانمایه ترین چیزی است که ازجانب خداوند باریتعالی ، آن مهربانترین مهربانـــان به ودیعه گذارده شده است  وهر چیز ارزشمند نیازمند مراقبت ، محافظت ، نگهبانی وممانعت از مفقود شـدن ودسـت درازی و سرقت است و گوهر ارزشمند وجود آدمی به مراتب اولی نیازمند چنین مراقبتی است  حجاب صدفی است که از این گوهــر گرانمایه محافظت می نماید ، پس با چنین تعبیری نیز حجاب ، ارزش آفرین است وپاسبان ارزش نه محدودیت و از بین برندة ارزش وکم کننده ی بهای ذی قیمت              آدمی !

صرف نظر از مباحثی چون ادله حجاب، محدوده حجاب اسلامی، فلسفه آن و مباحث دیگر، یکی از مباحث لازم در این باره، بررسی پیشینه این حکم است; به این معنا که آیا اسلام خود قانون و دستور خاصی برای پوشش زنان در برابر مردان نامحرم ارائه داده است یا نه، رسم موجود بین بانوان مسلمان ریشه ای دیرینه دارد؟ ضرورت طرح این بحث از آن جا ناشی می شود که برخی مدعی شده اند: «ارتباط عرب با ایران از موجبات رواج حجاب در قلمرو اسلام شد» و معتقدند که «حجاب رایج میان مسلمانان عادتی است که از ایرانیان، پس از مسلمان شدنشان به سایر مسلمانان سرایت کرد». برخی دیگر نیز گفته اند: «حجاب از ملل غیر مسلمان روم و ایران به جهان اسلام وارد شده است». این مقاله در صدد کشف اثبات این مسئله است.

مفهوم شناسی

قبل از ورود به بحث لازم است معنای واژه حجاب و مقصود از حجاب بیان شود.

مفهوم لغوی حجاب

به گفته اهل لغت این واژه به صورت متعدی و به معنای در پرده قرار دادن به کار می رود. ابن درید می گوید: «حجبت الشیء. .. اذا سترته، و الحجاب: السِّتر...، احتجبت الشمس فی السحاب اذا تستترت فیه. حجاب، پوششی است که روی شیء را فرا می گیرد و حجاب یعنی پرده...، زمانی که خورشید در ابر فرو می رود عرب می گوید: احتجبت الشمس فی السحاب». فیومی این واژه را چنین توضیح می دهد:

حجب فعلی متعدی است و به معنای مانع شدن به کار می رود. به پرده، حجاب می گویند، زیرا مانع از دیدن است، و به دربان، حاجب گفته می شود، زیرا وی مانع از ورود افراد است. این واژه در اصل بر موانع جسمانی اطلاق می گردد، ولی برخی مواقع به موانع معنوی نیز حجاب گفته می شود.

از گفتار اهل لغت می توان نتیجه گرفت که در زبان عرب، حجاب به پوششی گفته می شود که مانع از دیدن شیئی پوشانده شده می شود. شهید مطهری نتیجه تحقیقات لغوی خود را درباره این واژه، چنین بیان می کند:

کلمه حجاب هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب، بیشتر استعمالش به معنی پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می دهد که پرده وسیله پوشش است و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوشش حجاب نیست; آن پوشش حجاب نامیده می شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت گیرد.

این واژه در قرآن و حدیث نیز با عنایت به همین معنای لغوی به کار رفته و معنای خاصی پیدا نکرده است. شهید مطهری می فرماید:

در قرآن کریم در داستان سلیمان غروب خورشید را این طور توصیف می کند: «حتی توارت بالحجاب» یعنی تا آن وقتی که خورشید در پشت پرده مخفی شد. تعبیر حجاب با همین معنا در آیه  سوره شوری و نیز در آیه  سوره احزاب به کار برده شده است... . در دستوری که امیر المومنین علیه السلام به مالک اشتر نوشته است می فرماید: «فلا تطولن احتجابک عن رعیتک» یعنی در میان مردم باش کمتر خود را در اندرون خانه از مردم پنهان کن. حاجب و دربان تو را از مردم جدا نکند بلکه خودت را در معرض ملاقات و تماس مردم قرار ده.

مفهوم اصطلاحی حجاب

حجاب در علومی چون عرفان و طب و شاید دیگر علوم، اصطلاح خاصی دارد اما در مسئله مورد بحث این نوشتار که مسئله ای فقهی است دارای معنای خاصی نیست. این واژه در فقه در معنای لغوی خود که همان پرده حائل میان دو چیز باشد به کار رفته و معنای جدیدی برای آن ایجاد نشده بود. در دوران متأخر این واژه معنای اصطلاحی خاصی پیدا کرده و به پوشش خاص زنان اطلاق شده است. شهید مطهری در این باره می فرماید:

استعمال کلمه حجاب در مورد پوشش زن اصطلاح نسبتاً جدیدی است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه ستر که به معنی پوشش است به کار می رفته است. فقها چه در کتاب الصلوة و چه در کتاب النکاح که متعرض این مطلب شده اند کلمه ستر را به کار برده اند نه کلمه حجاب را. بهتر این بود که این کلمه عوض نمی شد و ما همیشه همان کلمه پوشش را به کار می بردیم، زیرا چنان که گفتیم معنی شایع لغت حجاب، پرده است و اگر در مورد پوشش به کار برده می شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده که عده زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گری و خود نمایی نپردازد. آیات مربوطه همین معنی را ذکر می کند و فتوای فقها هم مؤید همین مطلب است... در آیات مربوطه، لغت حجاب به کار نرفته است. آیاتی که در این باره هست چه در سوره مبارکه نور و چه در سوره مبارکه احزاب حدود پوشش و تماس های زن و مرد را ذکر کرده است بدون آن که کلمه حجاب را به کار برده باشد. آیه ای که در آن کلمه حجاب به کار رفته است مربوط است به زنان پیغمبر اسلام.

معنای اصطلاحی جدید این واژه، عبارت است از پوششی که زن در برابر نامحرمان باید استفاده کند و از جلوه گری و خود نمایی بپرهیزد. در این نوشتار نیز همین معنای اصطلاحی مورد نظر است، نه پرده نشینی زنان. تردیدی نیست که حجاب در این اندازه یکی از احکام مشترک ادیان ابراهیمی و از احکام ضروری اسلام بوده و همه طوایف اسلامی بر آن اتفاق نظر دارند.

اگر ادامه این مطلب را می خواهید می توانید با

گذاشتن نظر و در خواست این مطلب در روزهای

آتی ادامه این متن را ببینید ....  با تشکر ترنم

دوست داشتم تورا که به من گفتی : عشق ایستادن زیر باران وخیس شدن باهم نیست ...

درستکار باش و از هیچ کس نترس!!!

ضرب المثل آلمانی